Het échte doel van mijn verblijf hier in Suriname

Ja, dit is nog eens een razend snel berichtje na mijn vorige bericht. Nog niet eens een week geleden typte ik mijn laatste verslag. Nu ben ik al, op 11 mei, mijn volgend verslag aan het typen. Geen idee of het mij ook lukt om het vandaag te posten, maar dat zullen we dan wel weer zien. Ik zal het in ieder geval niet meer redden voor jullie, maar gelukkig is het hier nog maar zeven uur ’s avonds en heb ik dus nog even de tijd om dit verslag keurig op 11 mei te plaatsen.

Goed, mijn gebabbel op deze site gaat eigenlijk voornamelijk over leuke dingen, tripjes, feestjes, gezelligheid en genieten, dus vandaar dat ik met dit verslag even mijn stage in het licht ga zetten, dus waarschijnlijk wordt het niet een ellendig lang verhaal.

Goed, stage. Ja dat doe ik hier nog steeds. Even een reminder: ik loop drie à vier dagen stage in de week stage op een basisschool, weten jullie het weer? Op het begin had ik het echt moeilijk met mijn stage. Ik kwam in een klas terecht wat niet echt bekend staat als een eenvoudige klas. De sfeer in de klas was erg onveilig en de leerlingen waren onderling absoluut niet lief tegen elkaar. Ook heb ik niet echt een heel goed contact met mijn mentor. Er is niet echt een band tussen ons. Dit is ook wel moeilijk op te bouwen, omdat er geen echte pauzes zijn waar we gezellig kunnen kletsen en om kwart voor 1, als de school uit is, dan gaat zij gelijk weg. Echt momentjes om elkaar beter te leren kennen hebben we dus niet echt. Dat vind ik wel heel erg jammer. Momenteel gaat het steeds beter met mijn stage. Na de paasvakantie is het licht opeens aangegaan bij mij en heb ik veel meer energie en veel meer zin in mijn stage dan voor de vakantie.

Elke dag heb ik één of twee zonnetjes van de dag. Zij worden deze dag extra in het zonnetje gezet door mij en door alle leerlingen. De andere leerlingen moeten complimenten over deze zonnetjes opnoemen. Deze complimenten schrijf ik op een A4’tje die ik heb versierd met kleine tekeningetjes en stickers. Aan het einde van de dag mogen de zonnetjes naar voren komen. Ik overhandig hen het blad en lees een aantal complimentjes voor. Vervolgens krijgen de zonnetjes een mooi applaus van de leerlingen. Ik merk dat de leerlingen dit erg leuk vinden. Ze waarderen het als ze complimentjes krijgen en ze stralen helemaal als ze het blad mee naar huis mogen nemen. Naast het zonnetje van de dag lees ik ook elke dag voor in de klas. De leerlingen zijn dit inmiddels wel gewend, maar waren dit voorheen natuurlijk helemaal niet gewend. Ze vinden het heerlijk als ik voorlees en ze luisteren aandachtig. Sommige leerlingen steken zelfs hun duim in hun mond om zo nog beter te kunnen luisteren. Daarnaast geef ik gewoon mijn lessen en begeleid ik kinderen voor rekenen en lezen. Dit gaat allemaal steeds beter. Ik merk dat er aan het einde van de dag ongeveer driekwartier over is waar de leerlingen eigenlijk niets doen. Ik ben dit aan het invullen door gesprekken met de leerlingen te voeren, liedjes te zingen en kleine spelletjes doen. Op deze manier houd ik de leerlingen bezig en dit zorgt er weer voor dat het klassenmanagement redelijk intact blijft (oftewel: dat het geen puinhoop wordt). Ook heb ik een toverdoos geïntroduceerd. De leerlingen hebben op een blaadje wensen opgeschreven die zij graag willen. Maar er was één klein probleempje, want de toverdoos kon nog niet zo heel goed toveren. Hij kon alleen dingen toveren die we op school konden uitvoeren. Ik heb nog geen wens uit kunnen laten komen, omdat ik er pas net mee ben begonnen, maar de leerlingen reageerden in ieder geval heel erg enthousiast. Naast deze dingen heb ik nog meer dingen geïntroduceerd die voor de leerlingen onbekend zijn. Op het begin ontstaat er altijd een beetje verwarring, maar uiteindelijk blijkt dit altijd wel goed te werken. En als ik er een keer achter kom dat het niet werkt, dan sluit ik het ‘projectje’ weer af en verzin ik weer iets nieuws. Deze bovenstaande dingen zorgen ervoor dat stage leuk wordt en blijft. Door activiteiten met de leerlingen te doen die ze eigenlijk niet gewend zijn, krijg je veel enthousiasme terug. De leerlingen doen goed mee en vinden de ‘nieuwe’ dingen die ik introduceer altijd wel leuk. Deze waardering en enthousiasme maakt mijn stage leuk.

Natuurlijk heb ik ook mijn moeilijke momentjes. Stage is echt niet altijd leuk hoor. Ik moet soms flink boos worden en weet soms echt niet wat ik met mijn klasje aan moet. Dan ontstaat er een ruzie in die hoek, maar ook bij het bord is er een ruzie tussen de leerlingen gaande en dat terwijl er twee andere leerlingen achter elkaar aan het rennen zijn in de klas. Als dit gebeurt weet ik soms ook echt niet hoe ik moet reageren en hoe ik de leerlingen weer stil krijg. Ook is de sfeer in de klas nog steeds niet heel veilig. Ik heb wel het idee dat het iets rustiger is tussen de leerlingen. Daarnaast heb ik heel veel tijd besteed aan de manier hoe je met elkaar omgaat. Een klein voorbeeldje: Als iemand bijvoorbeeld geen potlood heeft, kun je niet zomaar een potlood van iemand anders pakken, maar moet je dit eerst vragen. Een ander voorbeeld is dat je iemand moet vertellen dat je iets niet leuk vind in plaats van zomaar iemand te gaan slaan. Deze puntjes nemen de leerlingen wel mee. Soms vergeten ze het, maar ik probeer hen er altijd op te wijzen. Hierdoor zijn er wel wat minder conflicten tussen de leerlingen, maar helaas is de sfeer nog steeds niet veilig in de klas en is er veel strijd tussen de leerlingen onderling.

Momenteel is het aftellen wel een klein beetje begonnen. Ik loop nog zeven dagen stage op mijn huidige school. Daarnaast ga ik nog één dag mee met een huisgenootje naar de mytylschool. Zij studeert logopedie. Naar aanleiding van alle verhalen die ze vertelt, lijkt mij het heel interessant om een keertje mee te gaan naar haar stage. Daarnaast ga ik, zoals ik al verteld heb in het vorige verslag, nog anderhalve week stage lopen in Jaw Jaw. Jaw Jaw is een Saramaccaner dorpje met ongeveer 500 inwoners. Het ligt bij een stroomversnelling waar veel kinderen spelen en waar moeders de kleren in wassen. Ik zal zeker bijhouden wat ik daar allemaal ga beleven. Dit zal ik allemaal netjes opschrijven in mijn Suriboekje. Hierin staan verhalen die ik heb meegemaakt en die ik hier ook deel met jullie en verhalen over mijn gevoel hier in Suriname, die ik soms niet met jullie deel. Ook zal ik reisverslagen typen en deze opslaan. Ik verwacht namelijk niet dat ik daar internet heb. Als ik het wel heb, is dit natuurlijk een verrassing, maar ik ga er eerlijk gezegd niet vanuit. En als ik internet heb, zal dit niet vliegensvlug zijn. Maar goed hé, dat ben ik inmiddels al gewend.

Of ik spijt heb dat ik hier in Suriname stage ben gaan lopen? Nee, eigenlijk niet. Soms heb ik wel het idee of ik hier wel wat geleerd heb, maar ik hoop dat als ik terug ben in Nederland dat ik kan zeggen dat ik juist heel veel geleerd heb in Suriname. Hier moet je je veel flexibeler opstellen, want ja in Nederland is de tijd vaak wel tot in de minuutjes ingepland, maar hier heb je vaak een uur vrij of moet je opeens een uur invullen omdat de handvaardigheid juf niet komt opdagen. Je moet dan wel al je creativiteit gebruiken om dat even in te vullen. Een klas met 29 kinderen kun je niet even niets laten doen, want dan bestaat de kans dat het een beetje uit de hand loopt. De kinderen gaan zelf dan wel wat verzinnen om te doen en dit is vaak niet wat de juffrouw wilt. Ik merk dat het steeds makkelijker gaat en dat ik het eigenlijk ook steeds leuker vind om even een uur in te vullen. Dit kun je natuurlijk ook heel eenvoudig inzetten in Nederland. Dit is maar een klein voorbeeldje waar ik waarschijnlijk wel veel aan heb in Nederland en ik hoop dat er nog veel meer punten staan die ik hier heb ontwikkeld en die ik kan inzetten in het Nederlandse onderwijs.

Zo nu weer genoeg gebabbel over mijn stage, maar wees niet bang: ik zal vast nog heel wat te vertellen hebben over mijn stage. Volgende week ga ik naar de Vlindertuin met mijn klas, die week daarop ga ik nog naar een kinderboekenfestival en ik hoop ook nog een ochtendje mee te kunnen lopen bij de kleuters. Het lijkt mij erg leuk om te zien hoe de kleuters hier lesgeven. Daarnaast ga ik nog heel hard werken aan mijn onderzoeken om deze hier mooi af te ronden en ga ik nog wat leuks bedenken om mijn stage hier mooi af te sluiten. Dus wordt vast vervolgd…

Liefs en weer een dikke Surinaamse Brasa (oh wat blijven die toch heerlijk),
Nadine uit Suriname